تاریخ ، از یاد رفته .....

چه کسی می توانست :

چه کسی می توانست

باور کند

که این پرندگان سرانجام

به خانه باز می گردند

و این آب گرم مانده در قفس را می نوشند

همه ی این سال های عمر ما

در این باور تلف شد

که خوردن آب گرم قفس را

پرندگان

چه می نامند :

نوشیدن

خوردن

حسرت

مردن ؟

آیا

ما هیچ این ترانه را

از پنجره ها شنیده بودیم

که باغ های کمیاب

دور از ما هستند

و ما در چه سالی

در چه تابستانی

یا حتی در چه پاییزی

به باغ های کمیاب می رسیم

و از آب های مانده

در قفس پرندگان می نوشیم .

( احمد رضا احمدی )

الهه باقری یکشنبه 25 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:18 ق.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

گروه اکسیر یکشنبه 25 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 11:15 ق.ظ http://www.ex1r.com

با سلام.

وبلاگ جالب و پرمحتواییی دارید . تبریک میگم . خوشحال میشیم از وبسایت ما هم دیدن کنید.

ما در وبسایت خود با برنامه های نظیر اسپمر رایگان رومها ، اموزش تخصصی هک ایدی و سایت ، سورسهای کمیاب و درخواستی شما ، مقالات جالب و ... منتظر شما هستیم.

موفق باشید.

مرمر یکشنبه 25 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 03:24 ب.ظ

جناب آقای سید محمد خاتمی

ما وبلاگ‌نویسان امضاکننده این نامه با در نظر گرفتن مجموعه شرایط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی امروز کشورمان، ضمن اعلام حمایت از کاندیداتوری جنابعالی، تداوم حضور شما در عرصه انتخابات دهم ریاست جمهوری را نیاز کنونی جامعه ایران می‌دانیم.

برای امضای این نامه، نام و آدرس وبلاگ و در صورت تمایل نام و نام خانوادگی خود را در قسمت نظرات این وبلاگ khatamibemanad.blogfa.com
وارد کنید. امضاهای این نامه به سید محمد خاتمی و ستاد انتخاباتی ایشان ارائه می‌شود.

زهراامامی یکشنبه 25 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 09:56 ب.ظ

تنها او توانسته است مرا بخنداند که خود غمگین ترین ترانه ها را سروده است................... در انتخاب موضوع پست ها داری کم کم بی نظیر می شی. چه خوب که این پست رو به شعر احمدرضا احمدی نازنین اختصاص دادی..............مرا مرهم است که کبوتران کلماتم را بر می چینند و از خانه بیرون می برند....................(احمد رضا احمدی)

زهراامامی دوشنبه 26 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:13 ب.ظ

برای کسانی که احتمالا احمدرضا احمدی رو نمی شناسن باید بگم که ایشون متولد ۳۰ اریبهشت ۱۳۱۹ در کرمان هستن.سبک شعری ایشون موج نو هست که این قالب شعری در واقع یه نوع تصویر سازی هست.چون نه قافیه داره نه وزن.فقط و فقط خیال انگیزی و تصویری که در ذهن خواننده می سازه اونو به شعر بدل می کنه.و این رو هم اضافه کنم که مشکل ترین قالب شعری ست.و به نظر من کسی که بتونه در این قالب شعر بگه واقعا هنر منده.خود آقای احمدی معتقدن:شعر گفتن راجع به دو موضوع خیلی مشکل هست:شعر سیاسی و شعر عاشقانه.اولین کسانی که در این قالب شعر گفتن ایشون و آقای بیژن الهی هستند که هر دوبعد از مدتی از محافل کناره گیری کردند اما همین که آقای احمدی هنوز شعر می گن و هنوز کتاب هاشون چاپ می شه جای امیدواری داره.تعبیر موج نو رو هم آقای فریدون رهنما از چهره های ادبی دهه ی چهل پیشنهاد کرد.سبک کار آقای احمدی رو هم با سبک کیارستمی در سینما مقایسه می کنن.یعنی نوعی نو آوری.در ضمن دیدن فیلم وقت خوب مصائب رو هم به همه پیشنهاد میکنم که درباره ی شعر و زندگی ایشون هست.راستی چرا این پست عکس نداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

زهرا امامی دوشنبه 26 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:24 ب.ظ

بی سبب و بی علت نبود که عشق را ستایش کردیم و یا من عشق را ستایش کردم...ما برای پرستاری از عشق از علت ها گریختیم.دیگر عشق ٬ تفنن دوری از گرما و سرمای خانه و جهان نبود.سکوت سال های کبیسه را با عشق مداوا کردیم...این بار ما عشق را با عطر بهار نارنج ها تزیین کردیم...دیگر این امکان پیش آمده بود از چشمان سیاه و از چشمان آبی در مقابل روزها دفاع کنیم.دیگر روزهای جمعه را با ابدیت اشتباه نمی گرفتیم...به سادگی حرف از درخت می گفتیم.همه ی بیابان را در عشق خانه می دادیم....دیگر ما می دانستیم حرفه ی ما دمیدن رنگ قرمز و عشق در بادکنک سفید است.ما فقط هراس داشتیم این بادکنک ها به سیم های خار دار اصابت کند.فروتن و شکیبا شده بودیم................................