نوشتن برای فراموش کردن است .....

ویرجینیا وولف نویسنده ی به نام انگلیسی در کتابی تحت عنوان « اتاقی از آن خود » به مسئله ی زنان می پردازد که هیچ گاه امکان نداشت آن ها مانند مردان از استعداد و قدرت خلاقه ی خود استفاده کنند و پیشرفت نمایند . او سپس می پرسد ، اگر شکسپیر خواهری داشت ، این خواهر چه می کرد . بنابراین در تخیلش خواهری برای شکسپیر تصور می کند که به همان میزان هوش و قدرت خلاقه دارد ، اما ناموفق و بدبخت است ، زیرا هیچ گاه مجالی نیافته تا از استعداد خود بهره گیرد و موفقیت کسب نماید .

ویرجینیا وولف  در تخیلات خود زنی را به عنوان خواهر شکسپیر آفریده و در باره ی زندگانی او سخن رانده است  و او می نویسد که زنان از آغاز خلقت همچون فانوسی در آثار همه نویسندگان و شاعران درخشیده اند . فیتنر جرالد : « .. زن اشعار عامیانه و لالاییها را سرود تا بچه هایش را بخواباند یا هنگام نخ ریسی سرگرم شود یا شب های بلند زمستان را تحمل کند ... » ( اتاقی از آن خود ، ویرجینیا وولف ، انتشارات نیلوفر ، ص 80 . )

بعد التحریر : بالاخره پنجره ی اتاقم  را باز می کنم . این روزها دوست دارم شعرهای فروغ فرخزاد را با صدای حسین منصوری گوش بدهم . ( کسی که مثل هیچ کس نیست .... ) چه تلخ است حذف نام فروغ فرخزاد از کتاب شعر شاعران ایران و جهان . به قول بودا ؛ زندگی محمل رنج کشیدن است . بالاخره زندگی انبساط دارد . کسانی که جهان دیده هستند می دانند که تمام این خوشی ها موقتی و زودگذر است و باید بی خیالی طی کرد .