سالگرد بانو صدیقه دولت آبادی

در کشاکش پر هیاهوی زندگی انسان ، گاه جان های شیفته ای ظهور می کنند که در خلوت و سکوت تنهایی خود و بی آن که بخواهند شناخته شوند ، زندگی و کار کرده اند و در گمنامی به جهان دیگر رفته اند. ولی زمانه ، نام و یاد آنان را ، درنهایت ، در حافظه ی خود ثبت خواهد کرد . صدیقه ی دولت آبادی جزو زنانی بود که برای دستیابی به حقوق زنان در جامعه ی استبدادی ، مرد سالار و پدر سالارِ ایران به صحنه ی مبارزه آمد . وی به راهی رفته که بازگشت ندارد . حقیقت آن است که در سوگِ فقدان آن بانوی فرهیخته زبان و قلم از کار می مانند و لذا بر خود لازم می دانم که شرح احوال آن بانوی بزرگوار را که از زنان فرهیخته ی ایران زمین است را به عنوان هم چون برگ سبزِ درویشانه به روان بلند و پاک آن بانوی گرامی تقدیم دارم.دوستان گرامی برای خواندن این مقاله به مناسبت ساگرد فوت بانو صدیقه ی دولت آبادی به  سایت مدرسه ی فمینیست مراجعه کنید و برای گفتگوی با سیروس دولت آبادی درباره خاطرات اش از صدیقه دولت آبادی به سایت مدرسه فمینیست

مراجعه کنید .

پ. ن . : چه خوب است که بعد از مدت ها باز هم دارم می نویسم . آری وقتی آدم حرف هایش را بازگو کند ، سبک می شود ، آدم سبک می شود ، شناور می شود درست مثل همان حباب که بود رها می شود .