بی شک زن در طول تاریخ معاصر ایران کارنامهی درخشانی دارند که حاصل سالها مبارزه علیه استبداد داخلی و استعمارخارجی است. درود ما نثار آن شیر زنانی که نخستین و دشوارترین گامها را در راه احقاق حقوق زنان برداشتند.
همین چند خط کوتاه به مناسبت سالگرد تولد بانو صدیقه دولت آبادی بانویی که با آن همه فضیلت و والایی زندگی و کار کرده بود و زمانه، نام و یاد آن را در نهایت در حافظهی خود ثبت کرده است.
پ.ن. : چند وقتی است که نمی دانم چه چیز را گم کرده ام: خودنویسم را، آینده ام را، روزهای بارانی را، همه ی تردیدها و شک هایم را، من نمی دانم چه چیز را گم کردهام ؟؟؟؟؟؟
پ.ن . : این روزها حال و حوصله دنیای مجازی ندارم، چه کنم که.......... و نمی دانم ترس و اضطراب و دلتنگی چگونه در زیر پوست من مخفی می شود .......
درووووووود نمی دونم باید چی بگم.
از بس تعجب کردم.
بابا دست مریزادددددددددددددد
خوبی؟
اینا همش ناشی از آثار رساله است حل میشه نگران نباششششششششششششششششششششششش
منو گم کردی!!!
بذار من این امتحان نفرینی ! رو بدم...با هم می
زنیم به کوه....................
روحشون شاد...............یادم رفت راجع به بانو صدیقه ی دولت آبادی بگم.........
سلام دوست دانشی و فعال من در زمینه تحقیق و پژوهش ... امیدوارم که ی روزی این حس بد که تو هم میگی و انگار بیماری فراگیر نسل ماست برطرف شه .... به یاد بزرگ زنان و مردان ایران زمین از جمله خانوم دولت آبادی و ...... شاد و بهروز باشی
سلام الهه جان . امیدورام خوب باشی و سلامت . این افسردگیها طبیعیه . باید فقط بگذره . شاد و سربلند باشی .
سلام این ادرس جدیده منه ...