زنان :

زن ، عمری زلال در بوسه یی طویل که باروری دریا را صد ساله می کند ....

زن ، حضور برهنه ای از بلوغ باغ .

زن ، حجاب حوصله بر غریزه ی غیظ .

زن ، صفوف خسته ی ایستگاه و آینه .

اندوه نان و ترانه ی تسکین .

زن ، خروج خون کبود از رگ لحظه ها .

زن ، رخت شوی سی ساله از خواب ها و گریه ها .

از شوش ، جوادیه ، نازی آباد یا میدان فوزیه ......

از همگان و همدگرانیم .

جدا ماندگانی، اما میان تردد و تشویش .

دریغا که با بوزینگان و بهائم ، حکایت هیچ حرفی از حلول تکامل ، میسر نیست ....

سالها و سالهاست ، تابوت چه بغض ها و بیم ها که بر شانه می بریم و در ما چه مردگانی که زنده اند .

سالها و سال ها ست ما خود مزار مرارت دیگرانیم و نمی میریم .....   

                                                                          (( سید علی صالحی ))