خواجه نظام الملک طوسی :

                          

     خواجه نظام الملک نامی درخشان ، زیر غبار گذشته ایام : 

خواجه نظام الملک طوسی ، یکی از شخصیت های مهم سیاسی – فرهنگی قرن ۵ هجری است . از جمله شخصیت هایی است که تاثیر زیادی بر تحولات سیاسی و فرهنگی عصر خویش گذاشت . او وزیر مشهور سلجوقیان بود که در تثبیت قدرت این خاندان نقش ویژه ای داشت و اصفهان در زمان او یکی از مهمترین سرزمین های دنیا بود که به منتهای وسعت و عظمت خود رسید .

آرامگاه این مرد بزرگ ، در محله ی  دارالبطیخ شهر اصفهان قرار دارد که امروزه احمد آباد نامیده می شود. وی در عرصه ی ادبیات نیز خدمات زیادی ارائه کرده است . از جمله اقدامات مهم وی ، طراحی مدارس متعددی است به نام نظامیه که در شهرهای مهم آن زمان ، تاسیس می شد . همچنین از نویسندگان چیره دست ادب فارسی است که تجربه ی سالیان دراز وزارت خویش را در کتابی به نام  " سیاست نامه "  گرد آوری کرده است .

این نوشتار، اما هدف دیگری را دنبال می کند. یقینا اهمیت شخصیت و اعمال خواجه نظام الملک بر اهل تاریخ پوشیده نیست . هدفی که شاید خود ، حدیث مکرر است . اما این تکرار از اهمیت موضوع مورد بحث نمی کاهد . هدف این نوشتار ، تشریح وضعیت کنونی آرامگاه خواجه نظام الملک است . به نظر بسیاری از محققین و کارشناسان ، در گذشته بنای مناسب تری بر این قبور ، وجود داشته است . در این محل ، 8 قبر به چشم می خورد که اغلب دارای سنگ مرمر نفیس هستند و بر مدفن خواجه سنگ مرمرین بسیار زیبایی نصب است که در اطراف آن کتیبه ای شامل آیه الکرسی و کلمات دیگر نوشته شده است . اما چیزی که امروزه شاهد آن هستیم ، غبار گذشت ایام را به رخ می کشد . نه زیبایی سنگ مرمر مزار خواجه به چشم می آید و نه اثری از چنار کهنسال ورودی ساختمان آرامگاه به چشم می خورد . گوشه گوشه های بناهای تاریخی سخنان زیادی برای گفتن دارند . اما افسوس که دیوارها خاموشند...  چرایی این امر به نظر نگارنده این قلم ، تا حدودی به شخص خواجه نظام الملک  باز می گردد . چرا که او سنی مذهب بود و نگاه قشری ، شاید بر کوچکترین جنبه ها نیز تاثیر گذار است . ما را چه شده است که برای امام زادگانی هر چند با شجره نامه ی نامعلوم  یا حتی گاه معلوم ، هزینه های کلان می پردازیم . اما برای شخصیتی تاثیر گذار در تاریخ ، ادبیات و سیاست این مرز و بوم ارزش قائل نیستیم . دریغا !! که سخنانی از این دست ، در بسیاری مواقع در حد گفتار و نوشتار باقی می مانند .